mei 24, 2017
Deze keer hadden de peilingen het bij het rechte eind: Emmanuel Macron werd op 7 mei dan toch verkozen tot president van Frankrijk, zoals de markten algemeen hadden verwacht. Er waren al aanzienlijke stijgingen genoteerd nadat Macron op 21 april de leiding nam in de eerste ronde, en ook na het keiharde debat op 3 mei, waarin Marine Le Pen, de kandidaat van het Front National, in de ogen van het Franse publiek virtueel knock-out achterbleef.
Ook in de Franse CAC40-index was de opluchting op de markten duidelijk te merken, net als in de spreads van de staatsobligaties en de EUR/USD-wisselkoers. Bij een nieuwe overwinning van de populisten was de kans op een ‘frexitreferendum’ heel reëel geweest, en dus ook een nieuwe bedreiging, niet alleen voor de reeds broze eurozone, maar voor de Europese Unie als geheel. Al die pessimistische gedachten lijken nu te zijn verdwenen.
Net als met ‘trumponomics’ lijken de markten de kansen af te wegen dat de nieuwe president zijn ‘macronomics’ uiteindelijk ook in de praktijk zal kunnen omzetten. Een groot vraagteken wordt de samenstelling van de regering-Macron, al zal dat maar een tijdelijke regering zijn tot aan de parlementsverkiezingen, die op 11 en 18 juni worden gehouden in twee rondes. Zo kan de benoeming tot premier van Edouard Philippe, een jarenlange bondgenoot van centrum-rechts presidentskandidaat Alain Juppé, gevolgen hebben voor de positie van Macrons nieuwe beweging La République en Marche tijdens en na de verkiezingen.
Zal de president meer gevestigde waarden van rechts of links kunnen aantrekken? Of allebei, aangezien hij zich heeft gepositioneerd als iemand die ideeën van beide zijden van het politieke spectrum genegen is, in tegenstelling tot eerdere centrumkandidaten in Frankrijk, die steeds hun onafhankelijkheid van beide stromingen hebben benadrukt? Als de beslissing van voormalig socialistisch premier Manuel Valls om over te stappen naar de partij van Macron navolging vindt bij andere politieke prominenten, stijgt de kans dat de beweging van Macron een absolute meerderheid haalt.
Maar dan nog, zullen hij en zijn regering echte hervormingen kunnen doorvoeren? Zijn twee voorgangers, Nicolas Sarkozy en François Hollande, zijn er nooit in geslaagd, ondanks hun redelijk comfortabele parlementaire meerderheid. En de beleggers beginnen hun geduld te verliezen.
Philippe Brugère-Trélat, portefeuillebeheerder bij Franklin Templeton Investments, zegt: “In onze ogen is in het bijzonder de chaotische Franse arbeidsmarkt rijp voor hervormingen. De werkloosheid zit op onaanvaardbaar hoge niveaus, deels als gevolg van strikte regels die het moeilijk maken personeel te ontslaan. Daardoor zijn de ondernemingen niet snel geneigd nieuwe werknemers aan te werven. Om de arbeidsmarkt te hervormen, zal Macron de vakbonden moeten aanpakken en hun enorme politieke macht moeten terugschroeven die ze door een decennialange politieke machtsstrijd hebben verworven. Er valt hevig verzet te verwachten, met daarbij waarschijnlijk ook enkele luidruchtige en zichtbare nationale stakingen. Maar dat zien wij als een noodzakelijke stap voor de Franse economie. En als Macron succes weet te boeken met zijn hervorming van de arbeidsmarkt, zullen de operationele marges in Frankrijk toenemen, zal de werkloosheid dalen en zullen de globale vooruitzichten voor de bbp-groei verbeteren.”
” zal Macron de vakbonden moeten aanpakken en hun enorme politieke macht moeten terugschroeven die ze door een decennialange politieke machtsstrijd hebben verworven.”
Zijn collega Dylan Ball van Templeton Global Equity Group voegt hieraan toe: “Het resultaat kan positief zijn voor de aandelen van banken, verzekeringen en mogelijk ook energiemaatschappijen in heel Europa. Anderzijds zal de overwinning van Macron waarschijnlijk minder positief zijn voor ondernemingen die volgens ons minder op groei gericht zijn. Bijkomend zouden de defensievere sectoren van de aandelenmarkt, zoals de basisconsumptiegoederen, ondermaats kunnen presteren, net als enkele telecommunicatiebedrijven en nutsbedrijven, waar de returns zwaar gereglementeerd zijn.”
Dat is niet noodzakelijk de mening van alle beleggers. Vincent Durel, manager Europese aandelen bij Fidelity, ziet potentieel voor een nieuwe consolidatie in de telecomsector als Macron, zoals hij tijdens zijn campagne heeft aangekondigd, inderdaad beslist om het aandeel van de Franse staat in Orange te reduceren of helemaal te verkopen.
De Franse bedrijfswinsten in het algemeen zouden een boost van 10% kunnen krijgen door de economische maatregelen die Macron wil nemen, zoals nieuwe belastingverlagingen en een plan om de huidige tijdelijke kortingen op de socialezekerheidsbijdragen om te zetten in permanent lagere tarieven. Plannen om de investeringen met € 50 miljard op te trekken over een periode van vijf jaar zouden vooral de energie, de bouw en de IT ten goede komen, denkt hij.
Voor de obligaties zal de overwinning van Macron voorlopig vermoedelijk voor stabiliteit zorgen, zo denkt Kenneth Orchard, portefeuillebeheerder wereldwijde vastrentende effecten bij T. Rowe Price. Hij zegt: “De Franse obligaties op 10 jaar stonden onlangs 50 basispunten boven de Duitse obligaties op 10 jaar, maar we verwachten dat de spreads wat zullen verkrappen tot een niveau dat meer in de buurt komt van het gemiddelde van vorig jaar. Nu Frankrijk geen politiek risico meer inhoudt, zullen de markten vervolgens op andere dingen focussen, zoals de Italiaanse verkiezingen, waar de Vijfsterrenbeweging, die tegen de EU gekant is, op weg is de grootste partij te worden, of de mogelijke omwenteling in Spanje als Catalonië echt doorzet met het onafhankelijkheidsreferendum dat er is voorgesteld.”
Steven Andrew, macrofondsenbeheerder bij M&G Investments, is echter een andere mening toegedaan: “Een doorbreking van het discours over de ‘uiteenvallende eurozone’ zou de beleggers moeten aansporen om meer naar de verbeterde fundamentele gegevens in de regio te kijken. Perifere staatsobligaties zoals die van Portugal zouden moeten profiteren van een afgenomen angst voor politieke instabiliteit.”
” Zij geloven dat de Franse rentevoeten zij- of misschien opwaarts kunnen evolueren, op basis van de groei en de inflatieverwachtingen in de eurozone.”
David Zahn, hoofd Europese Vastrentende Effecten bij Franklin Templeton, merkt op: “We verwachtten dat de Franse staatsobligaties verder zullen opleven door de opluchting op de markten, al was de overwinning na de eerste ronde al grotendeels in de koersen verrekend. Zodra de beleggers verder gaan kijken dan louter de politiek, zouden de Franse staatsobligaties ondermaats kunnen gaan presteren. Zij zitten momenteel op gelijkaardige niveaus als de Duitse bunds, maar daarom zijn ze nog niet vergelijkbaar. Frankrijk heeft een groot tekort op de lopende rekening, een aanzienlijk begrotingstekort en een hoge ratio staatsschuld/bbp. Mettertijd zullen de beleggers ons inziens beseffen dat de Franse OAT’s op basis van de kerncijfers veel verder op de curve zouden moeten worden verhandeld.”
Brandywine Global, een dochteronderneming van Legg Mason, gelooft dat de rentevoeten van vluchtwaarden, zoals Duitse bunds, Japanse overheidsobligaties en Amerikaanse staatsobligaties, zullen beginnen te stijgen. Zij geloven dat de Franse rentevoeten zij- of misschien opwaarts kunnen evolueren, op basis van de groei en de inflatieverwachtingen in de eurozone; de productie in de regio, zoals gemeten door de index van aankoopdirecteuren, deed het goed in de aanloop naar de verkiezingen. Als alles gelijk blijft, zou het presidentschap van Macron ook de weg moeten bereiden voor een afbouw van de effecteninkopen door de ECB later dit jaar en in het algemeen ook een verstrakking van het monetaire beleid. Zodra de verkiezingen in Europa achter de rug zijn, zal de dynamiek in de markt en de economie niet langer worden gegijzeld door politieke krachten.
Neem voor meer informatie contact op met onze Investment Fund Services-expert:
Ruben Deroover
